شاهد واقعه

در زمینه حضور امام سجاد(ع) در نهضت حسینی جای تردیدی نیست. اما از صحنه های اجتماعی و سیاسی امام سجاد(ع) در برهه آغازین نهضت، آگاهی های زیادی از تاریخ به دست نمی آید، یعنی از نیمه رجب، نقطه آغاز نهضت کربلاتا شب دهم محرم، آخرین شب حیات امام حسین(ع) هیچ گونه گزارشی در منابع تاریخی به چشم نمی خورد؛ آنچه که هست از این تاریخ به بعد است. صحنه گزارش شده حیات اجتماعی و سیاسی امام زین العابدین(ع) در قیام حسینی، مربوط به شب عاشوراست.

امام علی بن الحسین(ع) در آن شب که بیمار نیز بود، شب غریبی را سپری می کرد و با چشمان خویش عظمت روح حسین بن علی(ع) و شهامت و وفاداری اصحاب را می دید و خود را برای روزهای واپسین آماده می ساخت. تقریبا همه مورخان بر این باورند که امام سجاد(ع) در صحنه کربلابیمار بود و این بیماری نیز حکمت و مصلحت الهی برای امت اسلام بوده تا در سایه آن، وجود حجت خداوند در زمین حفظ شود و امر خلافت و وصایت رسول خدا(ص) تداوم یابد. به همین دلیل در میدان رزم کربلاحضور نیافت. او تنها بازمانده مرد از خاندان حسین(ع) بود که از کربلازنده باز گشت تا پرچمدار هدایت امت باشد.